PUBLIKACJE

Chiromancja, czyli wróżenie z dłoni

Większość ludzi ma do wróżenia z ręki, czyli chiromancji sceptycznie podejście. Dla znacznej jednaj grupy to sposób na życie, jeśli nie drogowskaz życia. Chiromancja znała już swoich zwolenników dawno temu przed naszą erą. Byli nimi filozofowie tacy jak Arystoteles (384-322 r. p.n.e.). Znana legenda głosi ze przekazał on swoją wiedzę Aleksandrowi Wielkiemu. Prawdopodobnie to Arystoteles odkrył zapisaną złotymi literami księgę chiromancką Hermesa Trismegitosa i podarował ją Aleksandrowi Wielkiemu. Arystoteles odkrył związek pomiędzy długością linii na dłoni i długością życia. Twierdził, że jeśli dłoń była mięsista, przecięta jedną lub dwoma ciągłymi liniami to była to oznaka długowieczności. Była to wówczas hipoteza czysto naukowa, jako część fizjonomiki ludzkiego ciała. Natomiast inna legenda głosie sam Juliusz Cezar znał się na czytaniu dłoni. Oceniał podobno ludzi tylko i wyłącznie na podstawie znaków na ich dłoniach. W późniejszych wiekach chiromancja była tez wykładana na kilku uniwersytetach europejskich.

Wróżenie z dłoniDrogowskazem dla medycznego, psychologicznego i filozoficznego poznania ezoterycznej wiedzy o liniach na dłoni stała się książka Chrystiana Schalitza. – „Z przesądów i oszust uwolniona chiromancja i fizjognomia” ukazana w 1703 roku. Jednak niewątpliwie szczyt swojej popularności chiromancja osiągnęła już w XIX wieku za sprawą hrabiego Louisa Hamona. Praktykował on chiromancję wróżbiarską pod pseudonimem Cheiro. Jego przepowiednie sprawdzały się w 100%. Przyszłość z ręki przepowiadał największym ówczesnym osobistościom. Otóż wewnętrzne strony dłoni pokryte są zróżnicowaną siecią linii. Swój rysunek i wymiary (proporcjonalnie do wieku) zachowują w głównych zarysach przez całe życie każdego człowieka. Wszelkie zmiany są nieznaczne.

Okazuje się, że w chiromancji nie spotyka się dwóch identycznych siatek liniowych – podobnie jak linii papilarnych. Nawet na dłoniach tej samej osoby obrazy linii nie pokrywają się. Otóż linie na dłoni powinny być wyraźnie zaznaczone i powinny mieć regularny przebieg. Bez żadnych załamań i przerw. Znaczenie ma też zabarwienie linii lub kolor. Barwa czerwona lub różowa wskazuje na naturę zapalczywą, gwałtowną.

Linia biała świadczy o delikatnym zdrowiu i pasywnej postawie. Linie żółte natomiast mogą znamionować pesymizm, niedowartościowanie i złośliwość. Linie ciemnoniebieskie występują zazwyczaj u osób o węższych horyzontach umysłowych, prostych i upartych. Omawiając pokrótce znaczenia poszczególnych linii nie sposób zacząć od linii życia. Linia ta cieszy się na ogół największym zainteresowaniem osób analizujących siatkę swoich dłoni. Wynika to z dawnego przekonania, że ma ona określać długość życia. Stąd chciano, aby była jak najdłuższa.

Tymczasem linia życia znamionuje przede wszystkim siły witalne organizmu i jego potencjał energetyczny. Tymczasem linia głowy powinna zaczynać się w tym samym miejscu co linia życia, tj. na krawędzi dłoni, pomiędzy palcem wskazującym a kciukiem. Często obie linie bywają na początku złączone. Im szybciej ten związek się kończy, tym wcześniej w człowieku rozbudza się samodzielność i tym wcześniej kształtuje się jego osobowość. Obok linii życia jest ona najważniejsza na dłoni – określa inteligencję, walory umysłowe, odwagę i umiejętność panowania nad emocjami.

Linia serca natomiast powinna zaczynać się na skraju dłoni, pod małym palcem, i to nie za wysoko, gdyż oznaczać wówczas może ubogie życie i skłonność do zazdrości. W jej kształcie i przebiegu odzwierciedlone są takie cechy jak trwałość i intensywność uczuć. Zapowiada porywy duszy oraz informuje o niektórych cechach psychicznych. Zaznaczona jest wyraźniej na dłoniach kobiecych, gdyż kobiety częściej w życiu kierują się uczuciem. Linia przeznaczenia wskazuje też na odporność psychiczną i panowanie nad emocjami.

Linia Słońca informuje nas o uzdolnieniach danej osoby, jej upodobaniach, szczęściu, powodzeniu życiowym i wrażliwości. Około 25% ludzi nie ma tej linii w ogóle. Z linii zdrowia możemy uzyskać informacje dotyczące stanu fizycznego osoby i jej cech intelektualnych. Oprócz wymienionych linii, na dłoni człowieka można jeszcze wyszczególnić wiele innych linii i znaków, lecz mają one drugorzędne znaczenie.